03-9-2013
deze text heb ik overgenomen met een scanner app-je, dus sorry als het wat chaotish is :
De wereld heeft het
best goed voor met
schilder Dwaalhaas
Het was de koe die aandacht trok. Een koe
in de Edisonstraat,
ín de Eindhovense
buurt Woensel-West.
Die koe, van kunst-
stof, staat daar pontificaal in een voor-
tuin, met veel bonte kleuren. Geel, rood, blauw, alles
door elkaar.
Aanbellen dus, om te vragen welk ver-
haal dit beest vertelt
Hans de Waal doet aarzelend open. Via de camera's
op zijn voorgevel bouwt hil voorzichtigheid in. Hans
de Waal is 48 jaar, een beetje gezet, kunstenaar en al-
eenstaand.
Dat laarste noodgedwongen.
.Let maar niet op de rotzooi", zegt Hans een keer of
drie. Een jaar woont Hans nou in de Edisonstraat.
Hiervoor zat hij een paar straten verderop.
De tuin
die hij daar had leek wel een bos, achttien meter
diep. Dan woont hij nu kleiner, maar hij heeft nog
steeds een loods achter zijn huis waarin hij kan wer-
ken. Werken betekent: schilderijen maken, of koeien
of paspoppen beschilderen.
Bij voorbeeld
Hans heeft een bewogen verleden. Het meest bewo-
gen was nog wel die dag in 1991 dat zijn toenmalige
vriendin in zijn armen haar laatste adem uitblies.
Anorexia had haar geveld.
Diezelfde avond begorn
her zuipen, en dat is niet meer opgehouden. Het zuipen gebeurt gecontroleerd, dat wel. Elke vrijdag staat Hans zichzelf whisky toe, de andere dagen
drinkt hij geen drup. Medicijnen slikt hij niet
Daar
is hij trots op, want de diagnose die bij hem gesteld
werd zou een pilletje best rechtvaardigen. ,",Het is al-
tijd druk in mijn hoofd, nooit stil."
De stoornis STPS maakt het bijna onmogelijk een relatie met ie-
mand anders te onderhouden.